Choroby pietruszki
Istnieje wiele chorób zagrażających roślinie, dlatego ogrodnicy powinni zwracać uwagę na stan zieleni i, jeśli zostaną znalezione oznaki choroby, pilnie podjąć działania.
Mączniak
Jest to choroba grzybicza, którą można rozpoznać po białoszarym nalocie pietruszki. Pierwsze dotknięte są dolne liście, a z czasem choroba obejmuje całą roślinę.
W trakcie rozwoju płytka grzybicza ciemnieje, zmieniając kolor na brązowo-brązowy i zwiększa się jej gęstość. Biała substancja to grzybnia, a zarodniki to małe kuliste ziarna o ciemnobeżowym kolorze.
Idealne warunki do rozwoju grzyba to nadmiar nawozów azotowych w glebie oraz upalna i sucha pogoda, zwłaszcza przy znacznych wahaniach wilgotności w ciągu dnia i nocy. Zarodniki przenoszone są przez wiatr i wodę podczas nawadniania lub deszczu.
Mączniak prawdziwy w bardzo krótkim czasie może pokryć dużą powierzchnię roślin jednego gatunku.
Środki zapobiegawcze obejmują:
- usuwanie resztek roślinnych pietruszki jesienią;
- kontrola przy stosowaniu nawozów azotowych i nawożenia fosforowo-potasowego w celu wzmocnienia odporności roślin;
- pracować nad wycofaniem mieszańców odpornych na infekcje;
- coroczna zmiana miejsca lądowania.
Jeśli choroba już postępuje, nie można obejść się bez leczenia kompozycją grzybobójczą „Fundazim”, „Quadris” itp. Możesz wypróbować środki ludowe zawierające popiół drzewny, mydło do prania, kefir itp.
Filar
Czynnikiem sprawczym choroby jest fitoplazma. Objawem tej choroby jest pojawienie się czerwonej obwódki na liściach, a wraz z rozwojem kolumny cały liść staje się czerwonawy. Podczas kwitnienia powstają nasiona, które nie nadają się do siewu, roślina często wysycha i umiera. Rozprzestrzeniaj chorobę cykady późnym latem.
Środki zapobiegawcze:
- севоборот;
- zaprawianie nasion;
- kontrola owadów;
- opatrunek dolistny z 0,04% roztworem boraksu;
- odchwaszczanie, przerzedzanie gęstych upraw.
Czarna zgnilizna (lub alternaria)
Alternaria to choroba warzyw korzeniowych. W przypadku tej choroby grzybiczej łodygi i korzenie pietruszki pokryte są różnymi czarnymi plamami. Górna warstwa systemu korzeniowego odpada, a roślina obumiera. Smak się pogarsza. Podczas przechowywania korzenie stają się czarne i gniją.
Środki zapobiegawcze obejmują wysiew wysokiej jakości zdrowych nasion, umiarkowane podlewanie, utrzymywanie uprawy w minimalnej temperaturze iw suchym pomieszczeniu.
Wczesne oparzenie (lub cerkosporia)
Wraz z chorobą pietruszka pokrywa się żółto-brązowymi plamami o różnych kształtach do 0,6 cm, w miarę rozwoju plama rozjaśnia się, ale brązowy brzeg pozostaje. Takie płytki na łodygach mają przygnębiony wygląd. Rośliny rosną powoli i więdną.
Rozwój choroby następuje w czasie, gdy wilgotność powietrza wynosi od 80%, a temperatura przekracza 21°C. Częściej choruje pietruszka, która jest gęsto posadzona na glebach nizinnych, bagiennych i niewentylowanych.
Zwalczanie wczesnych oparzeń obejmuje:
- stosować podczas sadzenia zdrowych nasion i sadzonek;
- севоборот;
- rozluźnienie gleby i zwalczanie chwastów;
- traktowanie roślin roztworem 1% płynu Bordeaux co 10 dni.
Aplikacja płynu Bordeaux kończy się na 2 tygodnie przed zbiorami.
Rdza
Ta choroba grzybicza może szybko niszczyć uprawy. Na dolnych liściach pietruszki tworzą się wypukłe plamy o żółto-brązowym kolorze z pomarańczowymi krawędziami. Pierwszy etap rozwoju choroby występuje na początku lata. Do jesieni plamy ciemnieją, łączą się. Pietruszka żółknie i wysycha przed czasem.
Zarodniki grzyba zimują na szczątkach roślin, a wiosną kiełkują, zarażając nowe obszary zieleni. W przypadku inwazji rdzy wymagane jest grzybobójcze traktowanie zieleni. Zapobieganie polega na głębokim kopaniu ziemi z niszczeniem wszystkich resztek roślinnych.
Septoria (lub biała plama)
Czynnikiem sprawczym jest Septoria petroselini Desm. Na dolnych liściach pojawiają się bardzo małe brązowe plamy. Z biegiem czasu pokrywają całą roślinę i nabierają brązowego odcienia. Pietruszka wysycha, ale zarodniki w niej pozostają. Septoria uwielbia wilgotną, ciepłą pogodę, aktywny rozwój następuje późnym latem i wczesną jesienią. Rozprzestrzenia się przez wiatr i deszcz.
Aby zapobiec pojawieniu się białej plamy na plantacji pietruszki, należy wysiewać wysokiej jakości nasiona w dobrze wentylowanych miejscach o glebach o niskiej kwasowości, jesienią całkowicie oczyścić teren z nadziemnych części roślin. Metody kontroli ograniczają się do leczenia lekami przeciwgrzybiczymi.
Phomoza
Jest to choroba grzybicza, której objawem jest powstawanie szarobrązowych plam na żyłkach liści. Podczas przechowywania korzenie pietruszki cierpią z powodu przygnębionych form gnilnych. Problem zaostrza obecność szkodników na zieleni.
Grzyb preferuje wilgotną pogodę i temperaturę powietrza 10-15 ° C. Przenosi się go przez piknospory, które pozostają aktywne w glebie do 3 lat.
Metody zapobiegania zmniejszają prawdopodobieństwo infekcji w pietruszce. Aby to zrobić, obserwuj płodozmian, podczas sadzenia używaj marynowanych zdrowych materiałów i zwalczaj szkodniki.
Większość chorób pietruszki ma charakter grzybiczy. Dlatego środki zapobiegawcze są szczególnie ważne w walce z chorobami. Często stosowanie środków grzybobójczych nie jest koniecznym środkiem do uratowania plonu, ale zapobieżenia jego pozyskaniu w przyszłym roku.
Szkodniki pietruszki
Owady, jeśli nie są zwalczane, mogą w krótkim czasie zniszczyć całą uprawę pietruszki. Ponadto są nosicielami zarodników chorób grzybowych, co powoduje, że podwójnie konieczne jest podjęcie działań w celu ich zniszczenia.
Mszyca melonowa
Jest to mały bezskrzydły lub uskrzydlony owad w kształcie jajka w kolorze zielonym lub czarnym. Przy jednokrotnym zapłodnieniu osobnik mszyc jest w stanie rozmnażać potomstwo z częstotliwością 14 dni przez cały okres sezonowy. Dlatego szczególnie ważne jest wczesne wykrywanie i stosowanie metod kontroli.
Owady żywią się sokiem z pietruszki, pozbawiając ją w ten sposób składników odżywczych i prowadząc do śmierci. Aby zapobiec pojawieniu się mszyc melonowych, pietruszkę należy sadzić w jasnych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach, karmić rośliny i spulchniać glebę.
Nie nadużywaj środków chemicznych do zwalczania mszyc. Chemia może również zabić owady przydatne dla ogrodników.
Biedronki, złotooki, drapieżne pluskwy jedzą mszyce.
Lepiej jest niszczyć szkodniki tego gatunku za pomocą środków ludowych. Należą do nich roztwory na bazie popiołu i mydła do prania, napar ze skórek cebuli ze skórkami cytrusów lub z użyciem czosnku, piołunu, gorczycy itp.
Mucha marchewkowa
Dorosłe osobniki żywią się nektarem w okresie kwitnienia pietruszki. Nie są niebezpieczne dla zbiorów. Larwy tego owada prowadzą do śmierci roślin, które wnikają w roślinę i żywią się sokiem i tkankami roślin okopowych.
Muchy składają jaja w pobliżu rośliny, która będzie karmić potomstwo. Prawidłowe i terminowe przetwarzanie pietruszki (w maju) uratuje zbiory. Trudność polega na tym, że mucha składa jaja dwa razy w sezonie. Drugie opóźnienie nie jest łatwe do zauważenia i można je przeoczyć.
Owady preferują wilgotne, zacienione obszary. Zimą marchew leci w postaci poczwarek żyjących w roślinach okopowych i w ziemi.
Głównym sposobem zapobiegania muchom jest płodozmian. Pietruszkę wysiewać co najmniej 10 m od zeszłorocznej uprawy. Wtedy na wiosnę muchy umrą, bo nie są w stanie przelecieć dla nich tak dużej odległości.
Nicienie macierzyste
Jest to robak pasożytniczy, przezroczysty biały, o długości do 1,8 mm i szerokości do 0,06 mm. Znosi około 300 jaj na sezon. Hibernuje w łodygach i korzeniach roślin na głębokości 20 cm. Jego obecność w pietruszce można określić na podstawie następujących cech:
- niespójność w sadzonkach;
- pędy są słabe, zdeformowane, z obecnością na nich plam;
- kolor sadzonek jest jasnozielony;
- obecność zgrubień jest możliwa na łodygach.
Do rozwoju nicieni odpowiednie są warunki częstego podlewania roślin, dokarmiania dolistnego i uprawy pietruszki w zacienionych, wilgotnych obszarach. Szkodniki preferują gleby o wysokiej kwasowości i obecności resztek roślinnych.
Środki zapobiegawcze ograniczają się do:
- wapnowanie gleb;
- opieka agrotechniczna;
- sadzenie na obwodzie ogrodu pietruszką z nagietka – fitoncydy odstraszają te robaki.
Metody zwalczania stosowania chemii obejmują dezynfekcję gleby „Tiazonem” lub podobnym składem i leczenie truciznami, na przykład „BI-58”.
lilia marchewkowa
Chrząszcz marchewkowy jest żółto-zielonym owadem wielkości około 2 mm z płetwiastymi skrzydłami. Owady są czerwone. Zimę przeżywają na dzikiej marchwi, a wraz z nadejściem wiosny składają jaja na roślinach ogrodowych. Larwy żywią się sokiem roślinnym, który pozbawia pietruszkę składników odżywczych. Spowalnia to wzrost rośliny, liście zwijają się. Korzeń pietruszki twardnieje i rozpada się.
Środki zapobiegawcze przeciwko chrząszczowi wszy obejmują:
- odchwaszczanie zarośli dzikiej marchwi;
- wybór miejsca do sadzenia z dala od drzew iglastych.
Tradycyjne metody radzenia sobie z tym szkodnikiem polegają na traktowaniu marchwi naparem tytoniowym mydłem do prania.
W przypadku ataku na dużą skalę pchły używają chemikaliów, na przykład „Actellik”, „Sumicidin”, „Tsimush” itp. Ich stosowanie powinno być ściśle zgodne z instrukcjami.
Zabiegi chemiczne należy przerwać co najmniej miesiąc przed zbiorami.
Zgodność z warunkami agrotechnicznymi uprawy pietruszki, stosowanie metod profilaktycznych i terminowa kontrola szkodników i chorób będzie kluczem do bogatych zbiorów pożytecznych zieleni, ku uciesze zarówno rolników, jak i ogrodników amatorów.
