Jakie choroby i szkodniki występują w szparagach?

Choroby szparagów

Większość chorób szparagów to choroby grzybowe, które powodują plamienie roślin. Ich źródłem jest nasiąkanie wodą, chwasty i warunki pogodowe. Ale wśród dolegliwości są również choroby wirusowe, które są przenoszone przez owady.

Fusarium

Czynnikiem sprawczym tej choroby jest grzyb Fusarium Link. Choroba objawia się pojawieniem się w czerwcu na części korzeniowej roślin brunatnych lub winnych plamek z lekkim, puszystym nalotem. Kultura żółknie, ma osłabiony wygląd i wysycha. Choroba ma charakter ogniskowy, ponieważ szybko przenosi się z chorych szparagów na zdrowe.

Dotknięte szparagi szybko umierają z powodu zniszczenia łodygi i systemu korzeniowego. Najczęściej zagrożone są podmokłe grządki i zagęszczone nasadzenia. Grzyb woli rozwijać się na dojrzałych obszarach szparagów.

Źródłem infekcji są szczątki roślin i gleba.

Środki kontroli i zapobiegania obejmują:

• przerzedzanie nasadzeń szparagów;
• płytkie sadzenie sadzonek i nasion;
• regulowane nawilżanie;
• grzybobójcze traktowanie gleby i materiału sadzeniowego.

Rdza

Choroba grzybicza. Na początku maja na młodych szypułkach szparagów pojawiają się jasne, wystające plamy. Gdy zarodniki dojrzewają, grzybnia ciemnieje. Ostatecznie jego kolor nabiera czerwono-pomarańczowego odcienia, przypominającego rdzę.

Grzyb uwielbia ciepłą, wilgotną pogodę. Przenosi się go przez opady, nawadnianie i wiatr. Zarodniki rdzy zimują na resztkach szparagów i chwastów.

Choroba, rozwijająca się corocznie w tym samym miejscu, umacnia swoją pozycję, rozsiewając wszędzie zarodniki. Plony szparagów spadają z roku na rok, ostatecznie zbliżając się do zera.

Metody zapobiegania i kontroli ograniczają się do:

• zwalczanie chwastów;
• zachowanie odległości 300-400 m między młodymi i starymi działkami szparagowymi;
• usuwanie i palenie dotkniętych szparagów;
• przygotowanie gleby i nasion do sadzenia metodami dezynfekcji.

Fomoz

Choroba grzybicza wywołana przez grzyb Phoma asparagina Tehon et Stout. Po zakażeniu na szparagach pojawiają się brązowo-brązowe plamy o nieregularnym kształcie z jasną obwódką. Gdy zarodniki dojrzeją, wewnątrz zmian można zobaczyć czarne plamy. Łodygi szparagów dotknięte przez phomoses przestają rosnąć i stopniowo wysychają. Wydajność gwałtownie spada.

Szczególnie odpowiednie warunki do rozprzestrzeniania się choroby to chłodna i deszczowa pogoda, a także podlewanie gleby w wyniku niewłaściwego podlewania.

Aby zapobiec fomozie szparagów, zaleca się:

• ostrożnie usuń resztki roślin przed wykopaniem terenu;
• palić rośliny dotknięte grzybem;
• obserwować płodozmian;
• przeprowadzać zabiegi przeciwgrzybicze.

Cercospora

Czynnikiem sprawczym choroby jest Cercospora asporagi Sacc. Dotknięte szparagi pokryte są małymi owalnymi plamami o wielkości do 0,4 cm Jasna plama z szarą powłoką. Szerokie obrzeże dotkniętych obszarów jest jasnoczerwone.

Chore rośliny szybko więdną, a plony gwałtownie spadają.

Opady i wietrzna pogoda sprzyjają rozprzestrzenianiu się zarodników grzybów.

Metody zapobiegawcze i środki zwalczania cerkosporozy ograniczają się do:

• zabijanie zarażonych szparagów;
• kompetentna i terminowa technologia rolnicza;
• przestrzeganie kolejności sadzenia roślin;
• leczenie przeciwgrzybicze.

Mozaika

Infekcja wirusowa wywołana przez wirusa mozaiki szparagów. Choroba objawia się pojawieniem się żółtej plamki na szparagach, z której pogarsza się smakowitość i zmniejsza się ilość zebranych plonów.

Rozłóż mozaikę szparagową kolonii mszyc. Podczas zimowania wirus pozostaje nienaruszony w resztkach pożniwnych.

Aby zwalczyć infekcję wirusową i zapobiec jej pojawieniu się, powinieneś:

• przetwarzać szparagi i otaczające rośliny za pomocą środków na mszyce;
• weź pod uwagę bliskość roślin;
• obserwować płodozmian;
• niszczyć chwasty.

Zgnilizna korzeni

Choroba grzybicza systemu korzeniowego szparagów. Po zakażeniu grzybem roślina przestaje się rozwijać z powodu braku składników odżywczych, które nie mogą być wchłonięte przez korzeń. Wewnątrz staje się pusta, na zewnątrz pokryta jest ciemną, zgniłą formacją.

Zgnilizna korzeni jest szczególnie powszechna przy obfitym podlewaniu i opadach.

Uratowanie roślin za pomocą zabiegów dolistnych jest prawie niemożliwe. Zakażenia można uniknąć tylko przez zaprawianie i przeciwgrzybicze traktowanie gleby i nasion, obserwując płodozmian przy wyborze miejsca sadzenia.

czerwona zgnilizna

Chorobę wywołuje grzyb Rhizoctoma violacea Tul. Po zakażeniu na korzeniu szparagów i korzeniach widoczne są szare plamy. Dojrzewają pokryte purpurowofioletowym nalotem. Szparagi dotknięte czerwoną zgnilizną przestają się rozwijać i umierają.

Grzyb rozwija się i rozprzestrzenia w warunkach wysokiej wilgotności i ciepłej pogody. Zimuje w formie nieaktywnej na resztkach roślinnych.

Aby zwalczyć czerwoną zgniliznę, musisz podjąć następujące działania:

• wybierając miejsce lądowania, preferuj obszary na wzniesieniach, na których wody gruntowe znajdują się w dużej odległości od powierzchni, a wiatr ma zdolność przedmuchiwania lądowania;
• obserwuj umiarkowane podlewanie i rozluźnij glebę, aby uniknąć tworzenia się skorupy na powierzchni;
• dokładnie posprzątaj ogród po zbiorach;
• nie sadzić szparagów w ogrodzie, gdzie wcześniej rosły: lucerna, koniczyna, ziemniaki, buraki cukrowe.

W walce z chorobami pochodzenia grzybiczego leki mogą pomóc:

• Fitosporyna;
• Topsin-M;
• „Topaz”
• Mieszanka Bordeaux;
• tlenochlorek miedzi.

Przetwarzanie odbywa się co 10-14 dni, rozcieńczając środki ściśle według instrukcji.

Szkodniki

Oprócz chorób szkodniki stanowią zagrożenie dla szparagów i ich zbiorów.

Chrząszcz szparagowy

Chrząszcz szparagowy to chrząszcz o średnicy 5 mm z trzema parami odnóży. Kolor owada jest jasny: ogólny kolor jest ciemnoniebieski, z tyłu jest czerwona obwódka, a elytra mają żółty ornament.

Samice składają jaja na powierzchni liści i łodyg szparagów, a w celu przepoczwarzenia larwy schodzą do gleby korzeniowej. Po 2 tygodniach pojawia się młode pokolenie chrząszcza szparagowego.

Te szkodniki wolą używać liści i łodyg dorosłych szparagów jako pokarmu, a następnie nie odmawiają młodych pędów. W ten sposób owady powodują nieodwracalne szkody w zbiorach plonów, niszcząc nasadzenia.

Środki zwalczania chrząszcza szparagowego polegają na spryskiwaniu karbofosem po odcięciu pędów do wykorzystania w pożywieniu. Zaleca się głębokie kopanie gleby w celu zniszczenia poczwarek owadów.

Szparagi latają

Ciemny owad o długości do 8 mm. Na rozpostartych skrzydłach wyraźnie widać zygzakowaty wzór. Samica ma długi pokładełko. Mucha szparagowa jest aktywna od końca marca do wczesnego lata.

W ciągu dnia, przy ciepłej pogodzie, muszki szparagowe są aktywne i kojarzą się w pary. W pochmurne, chłodne, deszczowe dni, a także rano i wieczorem owady siedzą spokojnie na wierzchołkach szparagów lub wokół nich chwastów. Nie latają w niesprzyjających im warunkach.

Dorosła samica składa do 15 jaj na pędach szparagów, które właśnie wyrosły z ziemi. W dniach 4-5 larwy pędzą w głąb młodego pręcika, żywiąc się jego sokami i miąższem. Młode pokolenie muszki szparagowej podczas przepoczwarzenia deformuje łodygi. Zazwyczaj szparagi w końcu umrą.

Im starsze rośliny szparagów, tym większe niebezpieczeństwo ataku tych owadów. Na dotkniętych obszarach kultura praktycznie pozostaje bez liści, co prowadzi do braku odżywiania. W rezultacie zmniejsza się liczba nowych pędów, a plon z roku na rok maleje.

Jeśli pędy pojawią się, gdy mucha szparagowa zakończy swoją aktywność, są one bezpieczne przed atakami owadów.

Wskazane jest podjęcie działań przeciwko temu szkodnikowi w drugim roku:

• Sprowadzają się do usunięcia wszystkich młodych pędów, zanim owady wylecą. Prowadzi to do niemożności składania jaj i rozwoju młodych zwierząt. W okresie aktywności muszki szparagowej konieczne jest odcięcie zakrzywionych, nieodpowiednich pędów w połączeniu ze zdrowymi.
• Jesienią wszystkie szypułki szparagów muszą zostać usunięte, aby uniknąć rozwoju poczwarek szparagów. Zaleca się wykopanie terenu i przesadzenie szparagów.
• Jako chemikalia dozwolone jest stosowanie tych, które są wchłaniane przez powierzchnię liści szparagów. To zniszczy nie tylko dorosłe owady na zewnątrz, ale także larwy wewnątrz rośliny. Opryskiwanie należy wykonywać co 5 dni przez cały okres lotu owadów.
  Do chemikaliów tych należą: „Vofatox Sp. 50 EC „,” Methylparathion WP „,” Foltion 50 EC „,” Metathion 50 „i inne. Przygotowanie roztworu i jego użycie należy przeprowadzić ściśle według instrukcji przygotowania.

Tarcza

Owad łuskowy to mały owad o długości do 5 mm ze zdejmowaną skorupką. Składając jaja, samice przykrywają je swoimi ciałami, aż pojawią się larwy. Potomstwo przyczepia się do szparagów i pozostaje nieruchome, dopóki nie uformuje się pancerz. Żywotność samic wynosi do 4 miesięcy, samców 4 dni.

Zarówno owady dorosłe, jak i ich potomstwo są szkodliwe dla kultury. Owady żywią się sokiem rośliny, dlatego szparagi stopniowo goją się i wysychają.

Szkodniki nie tolerują leczenia wodą z mydłem z solą, środkami zawierającymi alkohol. Możliwe jest użycie specjalnych środków chemicznych zgodnie z instrukcją, na przykład Karbofos. Jednorazowe przetwarzanie szparagów aż do całkowitego zniszczenia szkodników jest trudne ze względu na strukturę roślin. Dlatego powtórz opryski po 10-14 dniach.

Wciornastki szklarniowe

Wciornastki szklarniowe to mszyce o ciemnym ciele z żółto-zielonymi przednimi skrzydłami. Wielkość owadów do 2 mm. Od momentu złożenia jaj do ukształtowania się dorosłego osobnika mija około miesiąca. Największe szkody wyrządzają larwy wciornastków.

Szkodniki wysysają sok ze szparagów. Z tego kultura nabiera bladego odcienia, osłabia się i deformuje. Zawieszony wzrost zmniejsza plon szparagów.

Środki zwalczania wciornastków szklarniowych obejmują codzienne nawadnianie plantacji i traktowanie roślin karbofosem.

Szparagom zagrażają liczne choroby i ataki szkodników. Wiedząc, jak rozpoznać dolegliwości i środki do ich zwalczania, można chronić kulturę i uratować plony. Głównymi pomocnikami ogrodnika są terminowe środki agrotechniczne i prace profilaktyczne.