Szparag

Szparagi to grupa wieloletnich krzewów, które wyglądem przypominają choinki z miękkimi igłami. W naszym kraju roślina ta jest bardziej znana jako szparagi – gałązki do ozdabiania bukietów kwiatowych.

Szparagi to kulinarnie zwane młodymi pędami szparagów, które zjada się. Wiele osób błędnie odnosi się do szparagów sojowych (koreańskich). W rzeczywistości ten produkt nie ma nic wspólnego ze szparagami. Szparagi sojowe lub fuju to wysuszona pianka zebrana z powierzchni mleka sojowego przez gotowanie.

Szparagi są czasami określane jako zielona fasola, która jest rośliną strączkową, która również nie ma nic wspólnego ze szparagami poza podobnym wyglądem i soczystą zieloną barwą.

Co to jest

Szparagi (szparagi) to roślina zielna z rodziny szparagów. Do celów kulinarnych uprawia się trzy odmiany szparagów: białą, zieloną i fioletową. Pędy te nie produkują różnych rodzajów szparagów: wyróżnia je jedynie sposób uprawy i stopień dojrzałości.

Szparagi białe

Białe pędy są uważane za przysmak. Zbierane białe szparagi w marcu-czerwcu. Aby pędy nie zazieleniły się podczas procesu wzrostu, kłącza roślin z pędami są spryskiwane i posypywane luźną ziemią, aby światło słoneczne nie padało na nie. Stymuluje to wzrost szparagów, ale nie gromadzi w nich chlorofilu, dzięki czemu pozostaje biały.

Szparagi zielone

Zielone pędy zbierane są przez cały rok. Ta odmiana szparagów gromadzi dużo chlorofilu, który zabarwia pędy na zielono. Te pędy smakują jaśniej niż białe.

Fioletowe szparagi

Fioletowe pędy rzadko trafiają na półki. Aby pędy nabrały tego odcienia, hoduje się je w ciemności, wystawiając je na działanie promieni słonecznych tylko kilka razy w ciągu całego okresu wzrostu. W czasie dojrzewania w szparagach gromadzą się antocyjany, które nadają pędom charakterystyczną goryczkę. Szczególną cechą szparagów fioletowych jest to, że po ugotowaniu stają się blade.

Skład chemiczny

Szparagi to bardzo zdrowy i niskokaloryczny pokarm. Pędy tej rośliny zawierają do 92-95% wody, a także:

• węglowodany – do 5%;
• białka – do 2%;
• witaminy;
• minerały;
• saponiny;
• kumaryny;
• kwasy organiczne;
• fitosterole.

Szparagi to magazyn witamin i minerałów. Uważa się, że białe pędy są zdrowsze niż zielone i fioletowe. To stwierdzenie jest prawdziwe tylko dla szparagów fioletowych. Ale zielone pędy są niesprawiedliwie oskarżane: zawierają więcej witamin i minerałów niż białe warzywo. Zawierają również więcej błonnika nierozpuszczalnego w wodzie w porównaniu z innymi odmianami: 100 g surowego zielonego warzywa zawiera do 10-12% dziennego zapotrzebowania organizmu.

Szparagi są źródłem polisacharydu inuliny, który ma działanie hipoglikemiczne.

Białka szparagów mają kompletny skład, ponieważ składają się z wszystkich niezbędnych aminokwasów. Jednak ich ilość w tym warzywku nie wystarcza na pokrycie dziennego zapotrzebowania. 100 g surowych szparagów zawiera do 10 mg zasad purynowych, co nie przekracza 10% dziennej wartości, dlatego szparagi mogą być spożywane przez pacjentów z dną moczanową, ale w ograniczonych ilościach.

To warzywo jest bogate w kwas asparaginowy, aminokwas poprawiający aktywność nerwową i obniżający ciśnienie krwi.

Pędy szparagów zawierają rekordową ilość witaminy U, substancji przeciwwrzodowej podobnej do witamin: 100 g zielonych szparagów wystarcza na pokrycie dziennego zapotrzebowania organizmu. Zawiera również dużo witaminy K (ponad 35%), witaminy C (20-22%), beta-karotenu (ponad 10%), luteiny i zeaksantyny (ponad 12%).

Saponiny szparagowe mają działanie wykrztuśne, kumaryny poprawiają ukrwienie. Pędy zawierają dużo fitosteroli (do 50% dziennej wartości) – roślinnych analogów cholesterolu. Kiełki szparagów fioletowych są bogate w antocyjany, które wykazują silne właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Szparagi uważane są za skuteczny afrodyzjak.

Wartość energetyczna 100 g surowego warzywa wynosi 20-21 kcal, dlatego zalicza się je do produktów dietetycznych.

Korzystne cechy

Szparagi mają wiele korzystnych skutków dla organizmu człowieka. Regularne spożywanie pędów tego warzywa do celów spożywczych:

• obniża ciśnienie krwi;
• normalizuje tętno;
• zmniejsza stężenie cholesterolu we krwi;
• ma działanie moczopędne;
• stymuluje ruchliwość jelit;
• leczy erozję i wrzody na ścianach układu pokarmowego;
• poprawia trawienie pokarmu;
• usuwa toksyny i toksyny z jelit;
• poprawia przepływ krwi;
• obniża stężenie glukozy we krwi.

Szparagi są również przydatne do normalizacji funkcjonowania mózgu, ponieważ zawarte w nim substancje:

• stymulować krążenie mózgowe;
• przywrócić osłonkę mielinową zakończeń nerwowych;
• poprawić przewodzenie impulsów nerwowych;
• poprawić nastrój;
• promować procesy myślowe;
• złagodzić zmęczenie.

Błonnik, inulina i witaminy z grupy B zawarte w tym warzywach przywracają mikroflorę jelitową, zapobiegają jej fermentacji i procesom gnilnym oraz zwiększają odporność.

Szparagi nasycają organizm witaminami i minerałami, dlatego są przydatne do spożycia:

• w dzieciństwie i okresie dojrzewania;
• w czasie ciąży i laktacji;
• w okresie rekonwalescencji po chorobach i operacjach;
• z intensywną aktywnością fizyczną, na przykład u sportowców;
• w okresie wzmożonej aktywności mózgu (podczas egzaminów, sesji, w sytuacjach stresowych).

Zielone pędy zawierają dużą ilość chlorofilu – hemoglobiny roślinnej, która sprzyja tworzeniu się krwi, nasyca ludzki organizm tlenem i zwiększa aktywność fizyczną.

Potencjalna szkoda

Przy wszystkich swoich użytecznych właściwościach szparagi są silnie alergizujące, dlatego nie powinny być spożywane przez alergików i pacjentów z astmą oskrzelową. Ze względu na zdolność szparagów do stymulacji wydzielania soków trawiennych, nie zaleca się ich stosowania osobom z wysoką kwasowością żołądka i chorobą wrzodową żołądka w czasie zaostrzenia.

Zaleca się ograniczenie spożycia szparagów przy chorobach zapalnych stawów, kamicy moczowej i dnie moczanowej.

Zastosowanie w medycynie

Lekarze zalecają włączenie szparagów do diet terapeutycznych na różne schorzenia.

Z chorobami serca i naczyń krwionośnych

Kwas asparaginowy, witaminy i minerały szparagów wpływają pozytywnie na stan serca i naczyń krwionośnych, co jest przydatne przy:

• nadciśnienie tętnicze;
• angiopatie;
• arytmie;
• miażdżyca;
• choroba niedokrwienna serca;
• po zawałach serca;
• żylaki;
• zakrzepowe zapalenie żył;
• zakrzepica żył.

Regularne spożywanie tego warzywa obniża stężenie cholesterolu, zmniejsza przepuszczalność i zwiększa elastyczność ścian naczyń, co jest korzystne dla osób z chorobami układu krążenia w wywiadzie.

Z chorobami przewodu żołądkowo-jelitowego

Ze względu na bogaty skład witaminowo-mineralny oraz zawartość nierozpuszczalnego w wodzie błonnika w szparagach, obecność tej rośliny w codziennym jadłospisie jest wskazana, gdy:

• nieżyt żołądka;
• zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• zapalenie wątroby;
• dyskinezy dróg żółciowych;
• zapalenie jelit;
• zapalenie okrężnicy;
• zespół złego wchłaniania;
• chroniczne zatwardzenie;
• dysbioza jelitowa.

Szparagi mają działanie gojące rany w nadżerkach i wrzodach żołądka oraz 12 wrzodach dwunastnicy w remisji.

Z patologiami nerek

Przy chorobach układu moczowego stosowanie tego warzywa w pożywieniu zmniejsza obrzęki i łagodzi stany zapalne, dlatego polecane jest do stosowania u pacjentów z:

• Kłębuszkowe zapalenie nerek;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zapalenie pęcherza;
• zapalenie cewki moczowej.

Stosowanie szparagów zielonych przez mężczyzn zapobiega wystąpieniu zapalenia gruczołu krokowego i ogranicza istniejące procesy zapalne w gruczole krokowym.

Przy zaburzeniach metabolicznych i hormonalnych

Inulina polisacharydowa zawarta w szparagach ma działanie hipoglikemiczne, dlatego warzywo to jest wskazane do stosowania przez osoby chore na cukrzycę. Związki przeciwutleniające szparagów (antocyjany, tokoferole, retinol) wzmacniają naczynia krwionośne i zapobiegają rozwojowi angiopatii cukrzycowych.

Chlorofil, który występuje w dużych ilościach w zielonych kiełkach, poprawia ukrwienie, zwiększa poziom hemoglobiny we krwi, nasyca komórki organizmu tlenem. W ten sposób szparagi zwalczają anemię i wyczerpanie.

Wapń wchodzący w skład soczystych pędów stymuluje produkcję parathormonu – hormonu przytarczyc. Jod poprawia czynność tarczycy.

Przy chorobach układu nerwowego i narządów zmysłów

Szparagi są wskazane do stosowania w celu poprawy sprawności umysłowej, a także dla pacjentów z patologiami ośrodkowego układu nerwowego i narządów zmysłów:

• demencja starcza;
• po uderzeniach;
• Choroba Alzheimera;
• stwardnienie rozsiane;
• zwyrodnienie plamki żółtej;
• zmniejszona ostrość wzroku;
• Nocna ślepota.

Podczas ciąży

Warto włączyć szparagi do diety kobiet spodziewających się dziecka. Szparagi zielone są szczególnie przydatne w tym okresie, ponieważ:

• błonnik normalizuje stolec;
• asparagina poprawia krążenie krwi w łożysku;
• tokoferole przyczyniają się do prawidłowego rozwoju płodu;
• żelazo i chlorofil zapobiegają wystąpieniu anemii w ciąży.

Nadwaga

Niskokaloryczna zawartość kiełków szparagów, dzięki dużej zawartości nierozpuszczalnego w wodzie błonnika, pomaga zwalczać głód u osób z nadwagą i na diecie. Ponadto błonnik w jelicie pęcznieje i zwiększa zawartość jelit, co pomaga przyspieszyć motorykę jelit, zapobiegając zaparciom.

Fioletowe szparagi są dobre dla osób starszych, ponieważ zawarte w nich antocyjany aktywnie zwalczają wolne rodniki, które przyspieszają procesy starzenia.

Istnieją literackie informacje na temat korzyści płynących ze szparagów dla męskiej potencji.

Aplikacje do gotowania

Gotowane szparagi smakują jak mieszanka fileta z kurczaka, kalafiora i orzechów. Kiełki szparagów ze względu na swój ciekawy smak są popularne w kuchni europejskiej i azjatyckiej. Są przygotowywane na różne sposoby:

• gotować;
• gotowane na parze;
• piec;
• smażona.

Szparagi dobrze komponują się z jajkami, boczkiem, owocami morza. W kuchni włoskiej dodawany jest do makaronów i pizzy. W kuchni francuskiej podawany jako dodatek do kremowego sosu. Siekane szparagi są często składnikiem różnych sałatek.

Młode soczyste pędy tej rośliny bardzo łatwo zepsuć niewłaściwym gotowaniem. Aby temu zapobiec, po ugotowaniu pędy należy szybko wyjąć z rondla lub patelni i natychmiast umieścić w pojemniku przygotowanym wcześniej z lodem lub lodowatą wodą. Pozwoli ci to na czas zatrzymać proces gotowania warzyw.

W ten sposób można zachować nie tylko kolor szparagów (zwłaszcza zielony), ale także ich smak i jędrność. Idealne pędy po ugotowaniu powinny pozostać chrupiące.

Jak wybrać i przechowywać

Świeże szparagi białe najlepiej kupować w okresie wegetacji (marzec-czerwiec), szparagi zielone można kupować przez cały rok. Kupując świeże warzywo, należy je dokładnie zbadać. Nie ma potrzeby kupowania bladej sałaty, żółtych, nakrapianych okazów. Kiełki powinny być elastyczne w dotyku, a liście wzdłuż nich powinny być mocno dociśnięte do łodygi.

• Koronawirusy: SARS-CoV-2 (COVID-19)
• Antybiotyki w zapobieganiu i leczeniu COVID-19: jak skuteczne są
• Najczęstsze choroby „biurowe”
• Czy wódka zabija koronawirusa?
• Jak przeżyć na naszych drogach?

Jeśli pocierasz o siebie dwoma świeżymi pędami, usłyszysz dźwięk podobny do pocierania palcem o czystą szybę. Ten dźwięk jest głównym znakiem świeżości szparagów.

Świeże pędy są przechowywane w strefie świeżości lodówki, owinięte wilgotną szmatką, nie dłużej niż dwa dni.

Możesz gotować szparagi świeże lub mrożone. Ponieważ po zamrożeniu świeże pędy tracą konsystencję i smak, tylko pędy gotowane poddawane są zamrażaniu. Nie warto kupować mrożonych szparagów: lepiej przygotować je samemu. Aby to zrobić, ugotuj trochę świeże pędy (białe – przez jedną, zielone – trzy minuty), ostudź na lodzie, wysusz, a następnie zamroź w wiązkach po 5-6 sztuk. Możesz przechowywać mrożone gotowane warzywa przez 6 miesięcy w temperaturze -18 ° C.

Szparagi (szparagi) to wyjątkowy produkt, który nie wygląda jak zwykłe warzywa. Ta roślina jest nie tylko smaczna, ale także zdrowa. Zawiera dużo błonnika, białka, witamin, minerałów, saponin, fitosteroli.

Lekarze zalecają stosowanie tego warzywa przy różnych chorobach układu pokarmowego, nerek, serca, naczyń krwionośnych, mózgu i oczu, zaburzeniach hormonalnych. Chlorofil zielonych szparagów poprawia ukrwienie, dlatego polecany jest przy anemii. Inulina obniża stężenie glukozy we krwi. Warto spożywać to warzywo w czasie ciąży i osób starszych.

Do gotowania używa się białych, zielonych i fioletowych pędów szparagów. Najbardziej delikatne w smaku są białe, najbardziej przydatne są zielone. Fioletowe pędy mają specyficzny gorzki smak, ale są zalecane do stosowania na starość, ponieważ mają silne działanie przeciwutleniające.