Starszy

Czarny bez należy do rozgałęzionych krzewów z rodziny Adox. Od najdawniejszych czasów czarnego bzu używano jako lekarstwo w medycynie, jako roślina ozdobna w ogrodach oraz jako składnik kulinarny potraw. Jest nawet używany jako środek do zwalczania gryzoni. Nawet w starożytnym Rzymie i starożytnej Grecji roślina była uprawiana do przygotowywania leków. Czarny bez jest czczony przez niektóre ludy jako święte drzewo; na bazie jego owoców zielarze przygotowują lecznicze nalewki i wywary. W dzisiejszych czasach te leki są zapomniane i przez wielu niepopularne, chociaż czarny bez jest używany w farmakologii jako surowiec leczniczy. Ludzie nazywają bzu czarnego, sambuca, skrzypiącego lub czarnego bzu. Istnieje wersja pochodzenia botanicznej nazwy rośliny. Według tej wersji nazwa jest związana z instrumentem muzycznym o nazwie „sambuca” co w tłumaczeniu z łaciny oznacza „czerwoną farbę”. Sambuca została wykonana z drewna rośliny.

ogólna charakterystyka

Bez czarny to roślina o pniu do 7 metrów długości i do 30 centymetrów szerokości. Czarny bez dorasta do 60 lat. Korona rośliny jest zaokrąglona, ​​liście są duże, do 30 centymetrów długości. Kwiaty żółto-białe, o wyraźnym, pachnącym zapachu, zebrane w grona. Czarny bez kwitnie od maja do czerwca, jagody pojawiają się od sierpnia do września. Czarny bez to okrągłe jagody o średnicy 5-7 milimetrów, zebrane w pęczki.

• ogólna charakterystyka
• Skład chemiczny i zawartość kalorii
• Korzystne cechy
• Szkody i przeciwwskazania
• Gromadzenie i przechowywanie
• Zastosowanie w medycynie
• Przepisy tradycyjnej medycyny
• Aplikacje do gotowania

Bez czarny to jeden z bezpretensjonalnych krzewów, który dobrze rośnie zarówno w cieniu, jak iw miejscach nasłonecznionych. Ważne jest rozróżnienie między czarnym bzem a bzem czerwonym. Czarny bez jest rośliną leczniczą, a czarny bez jest jedną z roślin trujących i niebezpiecznych dla człowieka.

Surowcem leczniczym są suszone kwiatostany i owoce czarnego bzu. Rzadziej korzenie, kora i gałęzie są używane jako surowce lecznicze.

Skład chemiczny i zawartość kalorii

W skład chemiczny bzu czarnego wchodzi wiele substancji. Kwiaty rośliny zawierają flawonoidy, glikozydy, olejek eteryczny, karoten, kwasy organiczne (octowy, jabłkowy, askorbinowy, kozłek lekarski, kawowy, chlorogenowy), garbniki, cukry, sole mineralne i żywice. Owoce czarnego bzu zawierają kwas askorbinowy i octowy, karoten, fruktozę, glukozę, aminokwasy, żywice, pektyny, garbniki, witaminy C i P. Liście i zielone owoce zawierają trującą sambunigrynę glikozydową. Suche liście zawierają prowitaminę A1. Korzenie rośliny zawierają garbniki i saponiny.

Należy pamiętać, że świeże jagody i kwiaty czarnego bzu zawierają amigdalinę, która może zostać przekształcona w kwas cyjanowodorowy. Ale podczas suszenia ta substancja wyparowuje, a obrabiane przedmioty stają się użyteczne.

Zawartość kalorii w czarnym bzu to 73 kcal. Wartość odżywcza w 100 gramach owoców zawiera:

• białka – 0,65 grama;
• tłuszcze – 0,5 grama;
• węglowodany – 11,5 grama;
• popiół – 0,65 grama;
• woda – 79,8 gramów.

Korzystne cechy

W starożytności mieszkańcy wioski aktywnie stosowali w swojej diecie czarny bez czarnego bzu. Do sałatek wiosennych dodawano młode pędy czarnego bzu. Po fermentacji z soku z jagód uzyskano mocną nalewkę. Kwiaty rośliny dodano do białego wina gronowego, aby dodać smaku gałki muszkatołowej. Sok jagodowy służył również jako barwnik do napojów alkoholowych. Do wody z sokiem z cytryny dodano świeże kwiaty i przygotowano orzeźwiający napój.

Tradycyjna medycyna wykorzystuje owoce, kwiaty, liście i korę czarnego bzu. Świeże i suszone bzu czarnego mają przydatne właściwości, które z powodzeniem wykorzystuje się w leczeniu choroby wrzodowej, zapalenia wątroby, a także w ich profilaktyce. Świeże owoce rośliny są bardzo przydatne w chorobach układu nerwowego. Suszone jagody czarnego bzu są stosowane w leczeniu malarii. Według badań medycznych uważa się, że właściwości lecznicze rośliny są tak ogromne, że można ją stosować jako dodatkowe lekarstwo na raka żołądka i skóry.

W walce z rakiem żołądka pacjent musi brać dżem z jagód, aw walce z rakiem skóry zaleca się wycisnąć i przygotować lek na winie.

Ze względu na obecność choliny, olejku eterycznego, rutyny, waleriany, kwasu octowego i jabłkowego, kwiaty czarnego bzu są uważane za cenne środki lecznicze. Z kwiatów rośliny wytwarzane są nalewki i wywary o działaniu przeciwbakteryjnym i napotnym. Dlatego zaleca się stosowanie takich naparów i wywarów podczas przeziębienia, bólu gardła czy grypy. Dla skutecznego leczenia weź jedną łyżkę kwiatów, zalej 200 gramami gorącej wody i zagotuj. Następnie schładzają i piją pół szklanki ciepłej przed jedzeniem. Ten wywar jest przydatny w leczeniu dny moczanowej, reumatyzmu i zapalenia stawów.

Liście czarnego bzu mają działanie napotne, przeciwgorączkowe, ściągające i łagodzące. Liście gotowane na parze usuwają stany zapalne skóry z pieluszkami, hemoroidami, czyrakami i oparzeniami. W medycynie ludowej liście młodej rośliny są stosowane jako skuteczny środek na przewlekłe zaparcia. Faktem jest, że mają działanie przeczyszczające. Aby przygotować przepis, musisz przygotować miód i ugotować w nim liście rośliny. Weź bulion wewnętrznie.

Kora czarnego bzu ma również właściwości lecznicze w walce z chorobami skóry i nerek. Do leczenia przygotowuje się wywar z kory rośliny, który dodaje się do kąpieli lub stosuje jako płyny w leczeniu dny moczanowej, artretyzmu i reumatyzmu.

Wraz z poprawą metabolizmu stosuje się wywar z całej rośliny. Nalewki z suszonych owoców w stosunku 1: 10 stymulują wydzielanie żółci i diurezę, a także poprawiają pracę jelit. Dżemy i galaretki z czarnego bzu są przydatne dla organizmu. Zaleca się przygotowywać je tylko bez cukru.

W kosmetologii ludowej kwiaty służą do wytwarzania balsamów do skóry twarzy. Doskonale ujędrniają skórę i nadają jej świeżości i młodzieńczego wyglądu.

Szkody i przeciwwskazania

Czarny bez ma pewne właściwości chemiczne, które mogą być szkodliwe dla osób podatnych na niektóre choroby. Przede wszystkim czerwony bz jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia człowieka. W przypadku dotknięcia jagód czarnego bzu konieczne jest umycie rąk mydłem i wodą, aw przypadku kontaktu z błonami śluzowymi lub skaleczeniami należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Nie zawsze jest możliwe rozróżnienie między bzem czerwonym a czarnym. Jest to możliwe tylko w okresie dojrzewania jagód. Dlatego podczas zbierania kwiatów, liści i kory należy dokładnie wiedzieć, do jakiego gatunku należy roślina.

Nie zaleca się spożywania owoców w okresie ciąży, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i moczówki prostej. Owoce rośliny są szczególnie przeciwwskazane w chorobie Leśniowskiego-Crohna. Stosowanie czarnego bzu ma negatywny wpływ na przewlekłe choroby żołądka, a także w przypadku indywidualnej nietolerancji organizmu. Nie jest również zalecane dla dzieci poniżej 12 roku życia.

Nadmierne spożycie czarnego bzu może prowadzić do nudności, wymiotów i złego stanu zdrowia.

Gromadzenie i przechowywanie

Zbiór kwiatów rozpoczyna się od końca maja do połowy lata. Kwiaty są wrażliwe na wilgoć, dlatego należy je zbierać w odpowiedni sposób, aby nie psuły się. Zaleca się zbieranie surowców w godzinach 14-15 przy dobrej pogodzie. Kwitnące kwiaty są odcinane kwiatostanami. Zebrane kwiaty należy natychmiast przesortować i wysuszyć na powietrzu lub w piecu w temperaturze około 35 ° C. Nie przechowuj suszonych kwiatów w plastikowych torebkach, ponieważ nabierają nieprzyjemnego zapachu i zmieniają kolor. Przechowywanie kwiatów – do 2 lat. Kwiaty mają słodki smak i słaby aromat.

Zbiór owoców rozpoczyna się pod koniec lata. Nie możesz zbierać niedojrzałych jagód, są trujące. Jagody zbiera się w podobny sposób. Suszone są w temperaturze 60 ° C, po czym oddziela się łodygi. Jagody mają cierpki smak o wyraźnym zapachu. Okres przechowywania owoców w hermetycznym pojemniku wynosi 6 miesięcy. Jeśli jagody są niezbędne do robienia dżemu, konfitur lub konfitur, nie trzeba ich suszyć. Świeże jagody nadają się do spożycia w ciągu 2 dni. Zaleca się przygotowywanie soku z jagód w sokowirówce lub wolnowaru, ponieważ w nich owoce pozostają całe, a sok nie daje goryczy. Po przygotowaniu soku jagody są wycierane i dekantowane, a z powstałej miazgi gotowany jest zdrowy dżem.

Zbiór korzeni rozpoczyna się późną jesienią. Po zebraniu są suszone i mielone na proszek. Korzenie są przechowywane do 5 lat w szczelnie zamkniętym opakowaniu. Kora rośliny zbierana jest wiosną z dwuletniego krzewu przed pączkowaniem. Kora jest suszona w temperaturze do 70 ° C, przechowywana do 3 lat.

Czarny bez jest przechowywany w suchym i dobrze wentylowanym miejscu. Od czasu do czasu konieczne jest uporządkowanie obrabianych przedmiotów, zepsute surowce należy wyrzucić.

Zastosowanie w medycynie

W medycynie bzu czarnego używa się jako toniku, przeciwbólowego, przeciwgorączkowego, przeciwwirusowego i przeciwrobaczego. Preparaty na bazie czarnego bzu pomagają również przy następujących problemach:

• choroba metaboliczna;
• obrzęk;
• obrzęk;
• klimakterium;
• bół głowy;
• cukrzyca;
• zapalenie wątroby;
• artretyzm;
• malaria;
• pigmentacja;
• zapalenie spojówek;
• zapalenie oskrzeli;
• depresja.

• Koronawirusy: SARS-CoV-2 (COVID-19)
• Antybiotyki w zapobieganiu i leczeniu COVID-19: jak skuteczne są
• Najczęstsze choroby „biurowe”
• Czy wódka zabija koronawirusa?
• Jak przeżyć na naszych drogach?

Wywary i nalewki pije się w przypadku chorób wirusowych, a przy zapaleniach błony śluzowej jamy ustnej – do płukania. W przypadku chorób ginekologicznych kąpiele są wykonywane na bazie wywarów. Owoce rośliny są z powodzeniem stosowane w leczeniu mastopatii i gruczolaka prostaty. Naukowcy udowodnili, że owoce usuwają z organizmu sole metali ciężkich i radionuklidów. Jagody są dodawane do herbat odchudzających.

Liście są stosowane zewnętrznie jako balsam na choroby skóry, stawów, nowotwory. Młode pąki i liście gotuje się w mleku i stosuje się jako preparat przy oparzeniach, stanach zapalnych, pieluszkach i hemoroidach.

Preparaty z kory rośliny są stosowane jako wymioty, środki przeczyszczające i moczopędne przy otyłości, dnie moczanowej, nowotworach, zapaleniu płuc i bólach zębów. Działanie preparatu kory jest selektywne i nie wpływa na ciśnienie krwi. Kąpiele z kory czarnego bzu pomagają przy wysypkach, ropniach, reumatyzmie i oparzeniach. Skutecznie posypać proszkiem na bazie kory i korzeni rośliny, słabo gojących się ran i płaczących wrzodów.

Przepisy tradycyjnej medycyny

Nalewka z czarnego bzu do leczenia cukrzycy

• 1 łyżka suszonych jagód;
• 200 gramów wrzącej wody.

Jagody zalać wrzątkiem i pozostawić na 20 minut. Weź 50 ml po posiłkach.

Nalewka z czarnego bzu jako środek przeczyszczający

• 1 łyżeczka suszonych owoców
• 200 gramów wrzącej wody.

Jagody zalać wrzątkiem i odstawić na 15-20 minut. Weź 2-3 razy.

Nalewka z czarnego bzu w leczeniu przeziębień

• 15 gramów suszonych owoców;
• 200 gramów wrzącej wody.

Jagody zalać wrzątkiem i pozostawić na 30 minut. Weź ¼ szklanki miodu dodanego 15 minut przed posiłkiem.

Nalewka z czarnego bzu w leczeniu zaparć

• 10 gramów suszonych owoców;
• 200 gramów przegotowanej wody.

Jagody zalać schłodzoną przegotowaną wodą, odstawić na 2 godziny i odcedzić. Weź 200 ml raz dziennie.

Odwar z liści czarnego bzu

• 1 łyżka liści;
• 200 gramów przegotowanej wody.

Liście zalać wodą i gotować przez 5 minut. Następnie odstaw do ostygnięcia. Pij łyżkę stołową trzy razy dziennie w przypadku cukrzycy, dny moczanowej, reumatyzmu i obrzęku.

Sok z czarnego bzu w leczeniu nowotworów

• świeże jagody;
• cukier.

Świeże czarne jagody umieszcza się w trzylitrowym słoju o grubości 1,5-2 cm, posypuje cukrem, a następnie ponownie warstwę jagód 1,5-2 cm i tak naprzemiennie, aż do całkowitego wypełnienia. Nalegaj do 30 dni. Pij powstały sok w łyżce stołowej po posiłkach trzy razy dziennie. 15 minut przed posiłkiem wypić 150 ml wody destylowanej.

Sok z czarnego bzu na bazie alkoholu w leczeniu mastopatii

• jagody;
• 250 ml spirytusu.

Z jagód rośliny wyciska się 250 ml soku i dodaje do niego 250 ml alkoholu. Pij powstały roztwór z mlekiem trzy razy dziennie, zaczynając od jednej kropli. Przejdź do czterdziestu kropli, a następnie zmniejszaj codziennie do jednej kropli.

Aplikacje do gotowania

Z owoców czarnego bzu powstają wszelkiego rodzaju dżemy, syropy, marmolady, konfitury, kompoty i dżemy. W Czechach syropy powstają z czarnego bzu. Dojrzałe owoce rośliny są wykorzystywane w przemyśle spożywczym jako naturalne barwniki. Owoce ze względu na niską kwasowość nie mają wyraźnego smaku, ponadto szybko się psują. Aby zwiększyć smak i trwałość, do produktów dodaje się kwas cytrynowy lub askorbinowy, a także sok z cytryny. Dzięki temu potrawy mają smak czarnej porzeczki i wiśni.

1. Yakhudin R., Karomatov I. D. – Zioła lecznicze czarny bez czarny, zielny bez czarny // Biologia i medycyna integracyjna, 2016. Nr 4. – Str. 36–44.
2. Maksyutina N.P. – Ziołowe leki / N.P. Vasyutina, N.F. Komissarenko, A.P. Prokopenko, L.I. Pogodina, G.N. Lipkan. – K .: Zdorov’ya, 1985. – 279 str.

Więcej aktualnych i istotnych informacji zdrowotnych na naszym kanale Telegram. Zapisz się: https://t.me/foodandhealthru

Specjalność: specjalista chorób zakaźnych, gastroenterolog, pulmonolog.

Łączne doświadczenie: 35 lat.

Wykształcenie: 1975-1982, 1MMI, san-gig, najwyższe kwalifikacje, lekarz chorób zakaźnych.

Stopień naukowy: doktor najwyższej kategorii, kandydat nauk medycznych.

Trening:

1. Choroba zakaźna.
2. Choroby pasożytnicze.
3. Warunki awaryjne.
4. HIV.